سفارش تبلیغ
صبا ویژن

نسیم ادب

اعتدال در سخن

 

 

 

به نام خدا

 

اعتدال در سخن


 میان دونفر درباب کم حرفی بحثی شد. یکی گفت که کم حرفی آدمی را بلا زاید ودیگری گفت که سخن کم ، خِرَد افزاید وآدمی باید خویشتن را به کم حرفی بیاراید تا درونش صفا آید . کم گوی گزیده گوی چون دُرّ .

هریک موافق رأی خود دلیلی ذکر نمود. فردی که نظاره گر بود به فریاد آمد وخطاب کرد: آقای سعادت سکوت خود بشکن وسخنی به صواب بران تا از حیرت درآییم ورفع اختلاف شود.  گفتم سعدی علیه الرحم در گلستان چنین فرمود:

سخن آنگه کندحکیم آغاز

یا سر انگشت سوی لقمه دراز

که زنا گفتنش خِلَل زاید

یا زنا خوردنش به جان آید

ونیز در جای دیگر از گلستان فرماید:

دوچیز طیره عقل است :

کفتن به وقت خاموشی

وخاموشی به وقت گفتن

قول خالی از اشکال وبرخوردار از سَداد در باب سخن گفتن ، همان اعتدال در سخن است درموضع خودش.گهی سخن کوتاه گویاتر وبه درایت نزدیکتر است وگاه سخن دراز که مفید فائده باشد ، ضرورت است .