شنیدهاید که آسایش بزرگان چیست؟ - نسیم ادب

درباره وب

لینک دوستان

نسیم معرفت

گل باغ آشنایی

بلوچستان

نگارستان خیال

تنهایی......!!!!!!

.-~·*’?¨¯`·¸ دوازده امام طزرجان¸·`¯¨?’*·~-.

ارمغان تنهایی

مطلع الفجر

سنگر بندگی

وبلاگ گروهیِ تَیسیر

قالب وبلاگ مسجد جمکران

قالب وبلاگ

ساعت

برچسب‌ها وب

نسیم ادب (33)

آیت الله سیداصغرسعادت میرقدیم لاهیجی (13)

آیت الله سعادت میرقدیم لاهیجی (6)

استادسیداصغرسعادت میرقدیم لاهیجی (6)

استاد سعادت میرقدیم لاهیجی (3)

شعرازآیت الله سیداصغرسعادت میرقدیم لاهیجی (3)

نسیم ادب-سعادت (2)

نسیم ادب-سعادت میرقدیم لاهیجی (1)

نفسِ امّاره اگر هاری شود (1)

نَفَس به آخر افتاده است چرا نمی آیی- امام زمان عج (1)

نفس در هرجا به رنگی خود نمایی می کند-نفس اماره (1)

نَقش تو که در دِلَم نشست همه نقش های دل برفت (1)

نَقش عالِم همچو نقش انبیاست- کار عالِم ربط دادن با خداست (1)

نهایت جهلت تلاشت درجهالتت است (1)

نِهایَةُ جَهْلِکَ جُهْدُکَ فِی جَهالِتکَ (1)

نهراسیم زعَدُو سخت بر او می تازیم-نسیم ادب (1)

نوشتار ادبی استادسیداصغرسعادت میرقدیم لاهیجی- ادب وشعر (1)

هر دلی کز درک حق شد در حِجاب صد حقیقت پیش آن باشد سَراب (1)

هر وعده که ابلیس لعین داد دُروغ است (1)

هر کس هَر آنچه که کاشته ، بَرداشته است (1)

هر که تا بنده خدا نشود دلش از نور باصفا نشود (1)

هردل که در آن یادخدا نیست-از تیرگی و وسوسه ها هیچ جدا نیست (1)

هَرشب که بخواب میروی مَعنِیَش اینست-کُلُّ نَفْسٍ تَمُوتُ اگرچه ت (1)

هرگه که بیادتومی اُفتم وخاطرات تو- آهی کشم زدل که کاش توبودی کنا (1)

هرگه که گُنه کُنی به دام شیطان افتی (1)

هرگه که مُکَدَّر شدی از شرّ دَغَلباز *برخیز و بخوان یک غزلی ناب (1)

هزارمرتبه گویم سپاس خدای سُبحان را * که با دَم و بازدَم به ما ده (1)

همچو خورشید می درخشد نور بر دلها فشاند (1)

هَیبَتش چون هَیبَتِ پیغمبران- یارِمَظلوم، دُشمن مُستکبران (1)

وجودِنازنینت ازگزندحسودان بدور باد*دو چشم حسودِرنجورِسیه ری کورب (1)

وحدت وهمدلی رمز پیروزی وپیشرفت-وحدت واتحاد وهمدلی (1)

وسوسه در خاطرت گر خَلَجان می کُنَد یادخدا کن که آن ، وسوسه را م (1)

وقتی که آدمیزاد با تَبی دگرگون است (1)

یا دل مده یا باش استوار در مسیر عشق (1)

یا رب نگهی بر من مسکین بنمای آشوب درون و دل ، تَسکین بنمای (1)

یاد باد عصری که فانوس داشتیم-یکدگر را واقعا دوس داشتیم (1)

یاد تو آسایش جان من است* راحتی روح و روان من است (1)

یار ما اندر کنار و برکنار افتاده ایم ... (1)

کاری مکن که زندگی دیگران در حِصار شود (1)

کاش این فاصله ها کم می شد (1)

کسی که در خُدا گم شود گم نمی شود (1)

کمند محبت تو عجب چه صیاد است (1)

کهنسالی بدیدم در بیابان که میرفت با قدم های شتابان (1)

شعر از آیت الله سید اصغر سعادت میرقدیم لاهیجی (1)

شعر از استاد سیداصغر سعادت میرقدیم لاهیجی (1)

شعراز استاد سیداصغرسعادت میرقدیم لاهیجی (1)

استاد سید اصغر سعادت میرقدیم لاهیجی (1)

استاد سیداصغرسعادت میرقدیم لاهیجی (1)

آیت الله سعادت میرقدیم لاهیجی-نسیم ادب (1)

از جایی که توقّعش نیست بتازد دشمن (1)

از خدا آرزوی مَغفِرَت دارم حُسن عاقبت مَسئَلَت دارم (1)

از دیار گیلانم -دوستدار خوبانم (1)

از لطف و عنایتت ببخشا ما را (1)

از من به تو صد سلام از جان (1)

ازبرنجکاربپرس که برنج چیست؟ (1)

ازبَهردین وناموس ومِیهن فداکنیم-جان ومال وآنچه که دراختیارماست (1)

ازحرص بپرهیز که آن مایه ننگ است (1)

ازدستِ عَدُو تَوقَّع خیرخطاست*گردردَهنت عسل گذاردبلاست (1)

ازدولت امیدچه سودی شودعیان*وقتی که دست گدایی می دهندبه دشمنان (1)

اززمین تاآسمان اینجا هوافرق میکند (1)

3کتاب مقدس بی پایان( اَلنَّهجُ وَالقُرآنُ وَالصَّحیفَةُ) (1)

آخوند که به تن لباس پاکان دارد -گر با عمل است هزار خواهان دارد (1)

آدم خوش خُلق محبوب خداست فاسِدُ الأَخلاق از دِل ها جداست (1)

آدمی فکرش چو شیطانی شود گرگ وحشی گردد و جانی شود (1)

أَرِحْنا رَبَّنا مِنْ کُلِّ سُوءٍ بِحَقِّ فاطِمَة خَیرِ النِّساء (1)

آزموده را آزمودن خطا باشد-تجربه سرمایه ای گرنبها باشد (1)

آسایش زندگی فقط به پول ومال نیست-خدمت نماکه حالی بهترازاین حال ن (1)

آفت اعمال ما شرک و ریاست-ریا وشرک-بی ریایی-عمل (1)

آماده جهادیم و ایستاده ایم و اُستوار (1)

آموخته ایم درس شهامت ازکربلا-کربلا-درس شهادت-شهامت (1)

آن دل که در آن مِهر علی نیست خدا نیست (1)

آن دل که در آن کینه بُوَد خیلی خراب است... (1)

آن زمانی که دلِ حیدرِکرّار شکست (1)

آن کس که دلش بندخدا شد از حُزن و غم و غُصّه رها شد (1)

آنان که قدمی سوی ادب گام نهند- ادب-با اهل ادب نشین که بهنام شوی (1)

آنانکه پرچم ایران بآتش میکشند (1)

آنانکه دل به بیگانگان سپرده اند-بویی زغیرت وآزادگی نبرده اند (1)

آنچه بخواهی نه همان میشود بلکه که گاهی عکس آن میشود (1)

آنچه بینی (همان) تو خواهی شد- خودشناسی-انسان (1)

آنچه غیر خداست بدانکه برباد است (1)

آنکه راچشم بصیرت باشد.. (1)

آه بُوَد اسمی ز اَسماء خدا (1)

آهِ من از هَفت آسمان گذشت - آخِر چرا در تو اثری نداشت (1)

آواز خوش از پرنده ها می آید-نسیم ادب (1)

آیت الله سعادت میرقدیم (1)

شعرازاستادسیداصغرسعادت میرقدیم لاهیجی (1)

شعری از نعمت الله شمسی پور (1)

شما درخاطِرم هَستی همیشه -لَبانم بِی تو هرگز وا نمیشه (1)

شمع بودم سوختم این دود ، آه آخر است-شمع (1)

شهدا مظهر پاکیّ و صفا و عشقند (1)

شیر مرد روزگارست... (1)

صدق پیش آر که از خدعه گری بیزاریم (1)

صفا یابد آنکس که صِحّت بجُست (1)

ضد ظالم باش و بر مظلوم کن افتادگی (1)

طاقتم طاق شد ای دلبر فَتّانه من-نسیم ادب (1)

ظُلمی که بر مردم غَزَّه می رود (1)

عاقل نَبُوَدآنکه زسرمایه خُورَد-سودی نَبَرَدهرآنکه رَنجی نَبَرَد (1)

عاقلان دنبال هر کاری نخست * می کنند اندیشه و فکر درست-نسیم ادب (1)

عالَم خاکی نباشد جای اسکان و قرار (1)

عده ای ناخَلَفها زمامدارند (1)

عشق حقیقی به خداوندگار * گر که نصیبت شود ای هوشیار (1)

عطش عشق تو دارم که بسوزم زفراقت (1)

عقل را روشن نگه دار ای عمو-عقل-هست عیار آدمی در عقل او (1)

عَقل می خواست که تدبیرکند درهمه چیز (1)

عقل و ایمان هرکه دارد پیر و دانا می شود (1)

عقل و دانش گر در آمیزند در و گوهر به دامنت ریزند (1)

عید فِطر آمد و شادی مُسلمانان است (1)

عکس وتصویر دلربای حضرت آیت الله خامنه ای (1)

غَم مَخور جانا درونت شادباد (1)

فداحسین اسدی-روستای ده گرگ-زابل- نسیم ادب (1)

فوائد سیر وسیاحت (1)

فکر می کنی زرنگی "نه" زرنگ تر از تو هست (1)

قدر دوستی را بدان بر عهد خود مردانه باش (1)

قرآن مایه حیات است- قرآن وعترت همیشه باهمند(نسیم ادب) (1)

قِصّه بخشِ سَراباغِ آبدانانِ ایلام (1)

کُنْ فِی المَشاکِلِ وَ النَّوائِبِ صابِراََ (1)

گاه درویرانه هاراهی هُوَیدا میشود-غَم مَخُورگمگشته ات ناگاه پیدا (1)

گاهی نگاه حسودان اثر کند (1)

گر بخواهی رفع گردد مُشکِلی- از سر صدق و صفا گو یا عَلِی (1)

گر دست و پا و سر ما از تن جدا شود ... (1)

گر دو روزی مُهلتت دادند بد مَستی مَکن (1)

گر سپهسالار و سالار و سَرِی وقت مُردن یک کفن با خود بَرِی (1)

گر سرم از پیکرم باتشنگی گردد جدا-این برایم بهتر است از زندگی با (1)

گر مطیع حضرت سبحان شوی بی تکلف سرور و سلطان شوی (1)

گرتَکبُّر میکنی ازهرکَهِی هم کِهتَرِی-ورتواضع میکنی دردیده ودِل (1)

گرچه ازظُلم بسی سینه نفس گیر شود (1)

گردش روزگارنشان میدهد که چرخ (1)

گرشوی مَأنُوس باقرآن ودِل برآن دهی- میشوی نورانی ودورازکژی وگمره (1)

گِرِه از کار دیگران بردار (1)

گرهمرهی حضرت دادارشودهمراهم*دوست دارم که پی نیکی ونیکان باشم (1)

گرهنر داری دلی را شاد کن-دلی را شاد کن (1)

گریک نظر برمن کنی تاعرش بالا می روم (1)

گرکه بادُزدتَبهکارمُماشات شود مال و دارایی ملّت به تاراج رود (1)

گرکه می خواهی شوی مَحبوب عام (1)

گل که باشی همه جا می خَرَنَت با دعا و صَلَوات می بَرَنَت (1)

گمان کردم رفیق و یار بودی*ولی بدتر ز گرگ و مار بودی (1)

گمان کردم رفیق و یار بودی.ندانستم که تو یک مار بودی (1)

گوشیِ همراه ، همراهِ بلاست (1)

گول شیطان را مخور برگرد که او شیاد است (1)

لاقَرارَ لِی مِن فِراقِکَ یاصاحِبَ الرُقْطَةِ (1)

لُطف خدا ترا همیشه شود نصیب (1)

لعن کن بردشمنان آل پیغمبر، زیاد (1)

ما از حسین شرافت و عِزَّت گرفته ایم (1)

ما با مُحمّد و آل مُحمّد در آمیخته ایم (1)

ما درس عزّت و شرف ز قرآن گرفته ایم (1)

ما دل به دُودَه «طه»داده ایم - آیه مَوَدَّت قُربَی خوانده ایم (1)

مارا به تهدیدو جنگ آزمودن خطاست (1)

ماسَرِدشمنِ مَکّاربسنگ میکوبیم (1)

ماندگاراست ماندگاراست هرکه باپروردگاراست (1)

ماه صِیام به پایان رسیدودلها زِدُوده شد*وای برکسی که دراین ماه ر (1)

مَجمَعِ خیر و کرم باشد رضا (1)

محروم کسی است که خدا بر او نظر نکرد (1)

مُحَمَّد سَروَرِ پیغمبران است-عَظیمُ القَدروفضلش بی کران است (1)

مرا با پیر خُوبان بُود کاری (1)

مرحوم مهندس سیدنورالدّین سعادت میرقدیم لاهیجی (1)

مرد آن است حریف خویشتن باشد (1)

مرد خدا کسی است که تکیه بر خدا کند (1)

مرد همت باش تا یابی گهر (1)

مردان خدا پردهی پندار دریدند-مردان خدا- عارف وعرفا (1)

مُرغ پَرکَنده ام و قُدرت پروازم نیست (1)

مرگ شرافت به از پذیرش ذلت است (1)

مَست لِقای تُوأم و در انتظار دیدارم- بیا کز آتش عشقت مریض و بیما (1)

مُسلمان کی شود راضی به آزار مُسلمانی ؟!!! (1)

مُفتگی چیزی که نصیبت شَوَد-مُفتگی از دست تو بیرون رَوَد (1)

من از آندم که بعشق تو گرفتار شدم* طعنه و نیشِ خلایق خریدار شدم (1)

من از یاران بد گشتم بیزار*کند همجنس با همجنس دیدار (1)

من عقابِ تیز پروازم که پروازم بلند-نسیم ادب (1)

من کتاب قرآنم از جانب خدای سبحانم (1)

من که دلداده رضا هستم با رضا رضا گفتنش مستم (1)

نادان بساکه چوگاووحشی ظهورکند (1)

نادان به وقت و بی وقت دهان باز می کند (1)

ناز و کرشمه ترا تا به ابد می خَرَمش-نسیم ادب (1)

ندارد بهر مردم جز زیانی (1)

ندارد کار دنیا اعتباری (1)

اشتباه کردم از آن موقع به تو دل بسته ام (1)

اَشعارغَزَل پُر شده از رائحه عشق* بی عشق غَزَل را نَبُوَد لطف و (1)

اِضْرِبْ بِضَرْبِِ قاطِعِِ أَعْناقَ صَهیونِ اللَّعین (1)

اِعلَم بِأَنَّ فِی زِیارَةِ القُبُورِثَلاثَةَ الفَوائِدِ (1)

اگر دین و آیین ندارید و کَس* بانسانیت پایبند باشید و بَس (1)

اگرازدیده مَن غایب و پِنهان گردی-نَرَوی ازدِل من نایِره ی جان گر (1)

اگرخَیری نداری بهر مَردُم *مَیُفت برجان آنهاهمچوکَژدُم (1)

الهی تا ابد شادان بمانی- شادی- لبخند- سلامتی-سیداصغرسعادت میرقدی (1)

الهی لال گردد آن زبانی (1)

الهی هیج دلی غمگین نباشد- دل (1)

الهی هیچ کس نالان نباشد(شعر)سیداصغرسعادت میرقدیم (1)

امام حسین ع (1)

اندیشه بلند دار بپرهیز زپندار* باهِمَّتِ خودگنج سعادت بکَف آر (1)

اهل جهادیم وشهادت افتخار ماست*ذلت نمی پذیریم وعزت شعار ماست (1)

اَولادِ فدا حسین بر نُه نفرند (1)

ای آنکه هزارهزارانتظارتو هست- عُمرم درانتظارتورفته رفته،رفت (1)

ای اسد ای شیر دُنیای عَرَب* ایکه داری اصل وبُنیادوحَسَب (1)

ای بد زبان زَخم زبان تو از حَد گذشته است (1)

ای بهمن علیمردای خوشتر بتاب- شعر - گیلان نشاط (1)

ای بی شُعورکی توباشعورشوی-ترسم که بانَفَهمی واردِگور شوی (1)

ای خالق هر وجود و هستی ما را بَرَهان ز خود پرستی (1)

ای خُدا ای خالق یکتای ما حل بفرما مُشکل صدجای ما (1)

ای دلبرم ازبهرتوگلهای زیبامی خرم*یااینکه گلهامی خرم ازبهرتومی پر (1)

ای عشق تو اندر دل عاشق * بر پا کنی موجی که آرام نگردد-نسیم ادب (1)

ای که از مرگ و قِیامت غافِلی (1)

ای که به تاجِ و تَخت خود ناز و کرشمه می کُنی (1)

ای که در خوابی و باز هم می خوابی (1)

ای که سراسروجودت پُرازکِبر است- نهایت تو جِیفَه وجایگاه توقَبراس (1)

این جهان دار عُبورست همه رهگذرند (1)

ایکه داری در سرت کِبر و غُرور - پند‌گیر از حال اصحاب قُبور (1)

ایکه دنیا از تو هوش بربُوده است (1)

ایکه گر سربَرود مِهرتو از دل نَرود- نسیم معرفت (1)

ایکه‌ نگاهت دِل ما را رُبود دِلبری تو بَرِ ما از چه بود (1)

با اهل ادب نشین که بهنام شوی- نسیم ادب (1)

با تُو دارد روزگار پندی که باشد ماندگار (1)

با دلی از آه کن او را صدا (1)

با طَراوت باش و شاداب ای جوان -در پریشان حالی و سُستی نَمان (1)

با مُحمّد زنده ایم و با عَلِیّ * راه حقّ با این دو گردد مُنجَلِی (1)

با کمترین به بهترین ها می توان رسید (1)

باخلق خداحُقّه ونیرنگ مَزَن (1)

بارالهاتو رهبرم سلامت دارچشمِ عالَمی براونظر دارند (1)

باصدامیددرانتظارِیارنشسته ام*شایدعنایتی کندبه مَنِ دلشکسته ام-نس (1)

باعَزم واِراده سختی هَموارشود (1)

باعشق زنده ایم وباعشق آغازمی کنیم (1)

بال و پَر نیست که پرواز کنم تا بَرِ دوست (1)

باید مدتی "مقیم کوی دوست" بود تا ... (1)

بحث با جاهل قساوت آورد دشمنی ها و خسارت آورد (1)

بخت بلند از هِمّتِ بلند می شود پدید (1)

بدان که چیزی نیستی و از هر خری هم خرتری (1)

بَر تَخت پادشاهی روزی اگر نشستی (1)

بر چرخ روزگار و دور زمانه اعتماد نیست (1)

بر حَذَر باش از هوای نَفس ای صاحب سُلوک ... (1)

برتر از ماهی که در شب ها درخشان می شود (1)

برخیزای مُسلمان دُشمن درکمین است (1)

بررسی شعر «کم گوی و به‌ جز مصلحت خویش مگوی» (1)

برو شیخا به فکر خویشتن باش !! (1)

بسازم مَحفِلی نُورش زقرآن-که جانم روشنایی گیرداز آن (1)

بسی رازهاست نهفته می ماند*زمن مپرس تو حلِّ این معمّا را-نسیم ادب (1)

بشربا‌ مشکلات اندرعَجین است-نظام خلقت انسان چنین است (1)

بُگذر تو ز ما آنچه عیان است و نهان است (1)

به تجربه بر من چنین نمایان شد*بدعاقبت آنکه همنشین نادان شد (1)

به صد دلیل گفتمت مَرُو به راه گمراهی (1)

به عیب خود بنگر و سخن ناروا مگو (1)

به ناگه از اَجَل سیلی خُورَندی (1)

بهارآمدطَراوَت می تَراوَد (1)

بی تو نَفَس زدنم در قَفَس بُودن است (1)

بی تو نَفَس نی زنم بی تو بُوَد مشکل من (1)

بی شرف آنکه نداردغم مردم بردل* یا که بامردم غمدیده نباشدهمدل (1)

بی قراری (1)

بی لُطف خدا کار به سامان نرسد (1)

بی هُنران که عَیب دیگران جُستجو کننددُون صفتند و به دُون صفتی خُ (1)

بکوبیم سَرِ دشمنِ دون به سنگ (1)

بکوبیم سَرِخصم دُون را بسنگ (1)

پرسشی کردم ز عقل راه سعادت در چه هست (1)

پنج چیز دل عاشق را دگرگون می کند : .... ...... (1)

پیام تسلیت (1)

پیام تسلیت به مناسبت شهادت سردار حاج قاسم سلیمانی (1)

تا توانی خاطر کس را مَرَنج تانصیبت توشودصدپاره گنج (1)

تا دیده تو دید خدایی است بین تو و ابلیس جدایی است (1)

تا نیایی گره از کار بشر وا نشود (1)

تا نکردی جای پایت استوار پای مگذار تا نگردی بی قرار (1)

تاتوانی درس بخوان ای طلبه (1)

ترانه عشق (1)

ترانه عشق ( نسیم ادب) - عشق پاک- عشق الهی (1)

تن به ذلّت ندهم تابع دُونان نشوم (1)

تو آفتابی و بر ما مُدام بتاب (1)

تُو آن چنان عَزیزی بنزد من که مُحال است (1)

تو ماهی و در چشم دشمنان خاری (1)

تو که از بنی آدمی کمتر از چنین سگی مباش (1)

تو که پیش پای خود نمی بینی - ازچه رو ادعاکنی که غیب بینی (1)

تو‌گلی بوی خوشت درهمه جامی پیچد (1)

تیز رو و پرخطر است این بشر-کم ثمر و پرضرر است این بشر (1)

تیغ سزاست هر که را دَرد سُخَن نمی کند (1)

تکیه بر مالت مکن چون رفتنی است (1)

جان به لب آمدودرهجرتوبی تاب شدم (1)

جان پرور است رهبرا لبخند دلنشین تو (1)

جانا همه عالَم را بازار تو می بینم-شعر (1)

جای بس تاسف است و بس خجلت (1)

جای تو درجَمع ما خالی بُوَد-در فِراقت«روزِ ما»سالی بُوَد (1)

جز مِهر تُرا به دل ندارم*ای یارِ عزیز و غمگسارم-نسیم ادب (1)

جنس آدمی شگفت ترین جنس ها(نسیم ادب (1)

چشم جادویی (1)

چشمانِ تو فتنه انداخت در دلم (1)

چشمان شَهلاییت چه دِلرُباست- گویا که آهویی یکتا کنار ماست (1)

چگونه هدایت کُنَد کسی که خود از هدایت دور می شود (1)

چند نیم مصرع دیگر ...نسیم ادب (1)

چه خوش باشد که بعد از روزگاری نکو نامی بماند یادگاری (1)

چه زحمت ها کشید سلمان ، ابوذرها شوند پیدا-خواب-شعر-سیداصغرسعادت (1)

چهره از نامحرمان پنهان کردن بهتر است (1)

چو خشم و غضب بر تو آرد هُجوم *نیفت همچو وحشی به جان عُموم (1)

چُوعشق آیدخُودیّت مَحوگردد-دُوئیّت زین میانه رَخت بندد (1)

چُون غُبار فتنه برخیزد - حقّ و باطل بهم درآمیزد (1)

حاشاکه به آنی زتُو من دِل بِکَنَم-دل دیوانه من باتو نباشدچه کُنَ (1)

حدودسی شهیدسَراباغ (1)

حرف و حرّافی نمی آید بکار - عُرضه ای داری بیا نخلی بکار (1)

حسرت دیدار رویت در دل ما مانده است (1)

حِسِّ شیرین با تو بودن نمیرود از وجود من هرگز (1)

حضرت آیت الله سیدابراهیم رئیسی کاندیدای محبوب ملت شریف ایران (1)

حل نشد بی عشق هرگز مشکلی...(عطار نیشابوری) (1)

حکایت او حکایت آن نانوا ماند- که نان رایگان دهدو بینوا ماند (1)

خاک بر سَرِ آنکس که تَکبُّر بنماید (1)

خُدا حافِظ دیگر وقتی نَدارم -شما را هم به اَلله می سپارم (1)

خداوندا بحق آل طاها رییسی را نگهدار از بلایا (1)

خداوندا بحقّ و هشت و شیشت (1)

شنیدهاید که آسایش بزرگان چیست؟

شنیده‌اید که آسایش بزرگان چیست؟

< شعر بعدی

شعر قبلی>

شنیده اید که آسایش بزرگان چیست؟
برای خاطر بیچارگان نیاسودن
به کاخ دهر که آلایش است بنیادش
مقیم گشتن و دامان خون نیالودن
همی ز عادت و کردار زشت کم کردن
هماره بر صفت و خوی نیک افزودن
ز بهر بیهده، از راستی بری نشدن
برای خدمت تن روح را نفرسودن
رهی که گمرهیش در پی است نسپردن
دری که فتنه اش اندر پس است نگشودن

پروین اعتصامی

شنیده‌اید که آسایش بزرگان چیست؟		برای خاطر بیچارگان نیاسودن
به کاخ دهر که آلایش است بنیادش		مقیم گشتن و دامان خود نیالودن
همی ز عادت و کردار زشت کم کردن		هماره بر صفت و خوی نیک افزودن
ز بهر بیهوده، از راستی بری نشدن		برای خدمت تن، روح را نفرسودن
برون شدن ز خرابات زندگی هشیار		ز خود نرفتن و پیمانه‌ای نپیمودن
رهی که گمرهیش در پی است نسپردن		دری که فتنه‌اش اندر پس است نگشودن

http://www.jasjoo.com/books/poem/parvin-etesami/masnavi/9/

تاریخ : یکشنبه 93/10/21 | 9:59 صبح | نویسنده : سید اصغر سعادت میرقدیم لاهیجی | نظرات ()

صفحه اصلی

لطفا از دیگر صفحات نیز دیدن فرمایید

.: Weblog Themes By M a h S k i n:.