نسیم ادب

به نام خدا

عمرعزیز است غنیمت شمار

درایام ربیع  و فصل بهار وشکفتن درکنار آب جاری نشسته بودم که رفیقی سر رسید وگفتاری چند بفرمود وگفت: آقای سعادت   مطلبی ونکته ای ابراز کنید تا بهره ببریم. در آن حال به یاد شیخ اجلّ سعدی شیرین سخن شیرازی افتادم که بفرمود:

بنده همان به که زتقصیر خویش

عذر به درگاه خدای آورد

ورنه  سزاوار خداوندیش

 کس نتواند که بجای آورد

 گفت: سخن نیک زیادت کن.

گفتم:

 نیک سروده است آن هوشیار

عمرعزیز است غنیمت شمار

رفیق از کلام سنجیده من به غایت در فکر فرو رفت ودامن ادب جمع کرد وگفت:

 آقای سعادت

اَلحَق که سخنان نیک و دُرّ سُفته ای !!

گفتم:

 سخنان بزرگان ادب بود که با کمی تصرف بجایش گفته ام وترا نیکو آمد.

*
دُرّ سُفتن
سوراخ کردن_ دُر سنبیدن مروارید . کنایه از سخن نغز گفتن